Bij de allereerste uitvaart die ik voor Han Rozema deed, werd ik meteen in het diepe gegooid. De plechtigheid was huge. Het moest echt groots georganiseerd worden, dus ik was best wel nerveus. Maar als ik er nu achteraf op terugkijk, voel ik alleen maar trots. Trots omdat alles gelukt is en het een prachtige uitvaart was.
Totaal onverwachts
Ank* werkte al jaren bij de politie. Elk jaar ging ze met haar beste vriendin voor een korte vakantie naar de zon. Dit jaar was Barcelona als bestemming gekozen voor een stukje cultuur gecombineerd met relaxen op het strand. Alhoewel ze een goedgetrainde en gezonde vrouw was, werd ze totaal onverwachts getroffen door een hartinfarct. Iedereen was verbijsterd. Han was door de familie benaderd, maar belde mij met de vraag of ik deze uitvaart van hem kon overnemen. Hij zat zelf eigenlijk al helemaal vol. Zonder erbij na te denken liet ik hem weten dat dat geen probleem was, we werken immers niet voor niets samen. Ik kon toen nog niet vermoeden dat dit zo’n bijzondere uitvaart zou worden.
Mannenwerk
Het eerste bezoek aan Geert, de man van Ank, was op zijn zachtst gezegd eveneens bijzonder. Zodra hij de deur voor me opendeed en zag dat hij met een vrouw te maken had, liet hij meteen al merken dat hij dat maar niks vond. Hij had er weinig vertrouwen in, omdat dit volgens hem mannenwerk was.
Veel voeten in de aarde
Verder behandelde hij me wel vriendelijk hoor, maar ik nam me wel voor dat ik mijn mannetje zou staan. Ik was vastbesloten zijn vooroordeel weg te nemen. Ik ging gewoon mijn ding doen. En dat ‘ding’ was nogal wat, want het had heel wat voeten in de aarde om Ank te repatriëren. Het duurde uiteindelijk twee weken voordat haar lichaam naar Nederland kon worden gevlogen. Toen de kist met het stoffelijk overschot op Schiphol arriveerde, stond ik klaar met de rouwauto om haar naar Drachten te brengen.
Groots afscheid
Zowel Ank als Geert kwam uit een groot gezin. Er werd dan ook een groot aantal familieleden op de uitvaart verwacht. Ook zouden veel van haar collega’s bij haar afscheid aanwezig zijn. Omdat Ank niet tijdens het uitoefenen van haar functie overleden was, werd het geen uitvaart met korpseer, maar er was al wel aangegeven dat haar collega’s een erehaag wilden vormen.
Enorme organisatie
Het was een enorme organisatie. Als locatie voor het afscheid werd een kerk gekozen waar het aantal verwachte bezoekers – dat zouden er naar schatting tussen de 350 en 400 zijn – allemaal een zitplaats kon krijgen. Voorafgaand aan de dag van de uitvaart werd er, soms tot in de late uurtjes, gebeld, gepland en voorbereid. Het was één van de eerste uitvaarten die ik echt helemaal alleen deed, dus het moest perfect verlopen. Al was het alleen maar om Geerts vooroordeel weg te nemen. Dat zorgde voor een groot stuk nervositeit bij mij. Als alles maar goed ging.
Erehaag
Het draaiboek voor de dag van de uitvaart lag klaar. Ik had alles tot in detail uitgewerkt. Vanuit het uitvaartcentrum waar Ank sinds haar repatriëring lag, reed ik haar op verzoek van de familie eerst langs het huis waar zij en Geert zo lang samen hadden gewoond. Uit eerbied stapten we uit en hielden we een minuut stilte. Daarna vervolgden we onze rit naar de kerk waar een imposante erehaag met politieagenten klaarstond. Kippenvel!
De kerk zat afgeladen vol. De dienst was mooi, met sprekers die diepe indruk maakten op de aanwezigen. En terwijl de aanwezigen daarna naar de aula van het uitvaartcentrum gingen voor een hapje en een drankje, reed ik met Geert en de twee volwassen zonen van hem en Ank naar het crematorium. Ergens viel er toen wel een zekere druk van me af. Het was allemaal gelukt. Het gaf me het vertrouwen gegeven dat ik na deze vuurdoop elke uitvaart aan zou kunnen. En wat ik misschien nog wel het meest bijzondere vond, was dat ik van Geert, die eerst zo sceptisch over mij was, na afloop een knuffel kreeg omdat hij vond dat de dag zo mooi verlopen was. ‘Bedankt dat je een afscheid hebt verzorgd dat ‘echt Ank’ was’, zei hij met een schorre stem.
Elke uitvaart is bijzonder. Elke uitvaart is anders. Maar ik weet zeker dat ik deze uitvaart nooit zal vergeten.
*Vanwege privacyredenen en om herkenbaarheid te voorkomen is de naam van Ank gefingeerd en zijn de omstandigheden enigszins gewijzigd.
Het leven van mijn vader naderde, na een lange periode van Alzheimer. Om mijn moeder in dit proces te ontlasten heb ik contact opgenomen met Astrid van Salve Cara.
Aangezien het ook mijn eerste verlies van een ouder zou worden had ik geen idee van het “Hoe en wat” bij een uitvaart.
Astrid heeft mij daar op een zeer prettige, helder en persoonlijke manier doorheen gepraat zodat het proces wat wij door zouden moeten geheel duidelijk was geworden. Haar persoonlijke aanpak leidde al snel tot de “voor ons juiste” vorm.
Mijn vader was nog niet overleden en ons restte niets anders dan wachten.
Ondertussen had Astrid alles op de achtergrond geregeld en in werking gezet zodat, als hij uiteindelijk overleed, alles in gereedheid was gebracht en wij daar zo min mogelijk aandacht aan hoefden besteden.
Op het moment van overlijden was Astrid nog met vakantie. Ze heeft gezorgd voor perfecte vervanger “Han” die ons in het hele traject geweldig begeleid heeft.
Op de dag van de crematie was Astrid terug en heeft ze ons vergezeld en haar steun betuigd.
Al met al kijken we terug op een heel mooie uitvaart en hebben wij dankzij de goede zorgen van Astrid en Han ons werkelijk nergens druk over hoeven maken.
- M. Wierenga
Een integere en warme begeleiding
De uitvaart van mijn vader is met zoveel respect, rust en persoonlijke aandacht begeleid dat we ons als familie werkelijk gedragen voelden. Vanaf het eerste moment was duidelijk dat er niet gewerkt werd volgens een vast stramien, maar dat er écht werd geluisterd naar wie hij was en wat voor ons belangrijk was.
De manier waarop ruimte werd geboden aan onze wensen — soms praktisch, soms juist emotioneel of symbolisch — getuigde van groot invoelingsvermogen en vakmanschap. Alles klopte, zonder dat het geforceerd voelde: van de kleine details tot de grotere lijnen van het afscheid.
We kijken met dankbaarheid terug op een afscheid dat bij mijn vader paste. De begeleiding maakte het verschil, juist in een kwetsbare tijd.
- C. van der Meer en familie
Na het overlijden van onze moeder en oma heeft Astrid ons geweldig bijgestaan om de crematie te regelen. Astrid is heel betrokken en meelevend en voldeed aan al onze wensen. Niks was haar teveel, ze heeft een hart van goud.
- Sjoerdtje, Albert en de kinderen
Wat heeft zij voor de uitvaart van Jacob alles prima geregeld.
- Anneke
Ik heb voor het eerst mede een uitvaart mogen regelen. Wat komt er veel op je af in zo’n week! Je moet veel regelen, maar met behulp van Astrid zijn wij hier uitgekomen. Astrid heeft ons hier onwijs goed bij begeleid met veel liefde en respect en haar engelengeduld. Ze heeft een gouden hart en straalt liefde voor haar werk uit.
- Rebecca
Astrid heeft ons met passie bijgestaan bij de uitvaart van onze moeder. Ze zorgde ervoor dat alles goed geregeld was en liet niets aan het toeval over. Doordat zij de tijd bewaakte en ons begeleidde in elke stap die we voor de uitvaart dienden te zetten, hadden wij ook tijd om stil te staan bij ons verlies. Bedankt voor de goede zorgen Astrid.
