

Het vak van zelfstandig uitvaartverzorger past mij als een jas en sluit perfect aan bij mijn vroegere vak als verpleegkundige. Ik ben een mensenmens. De mens staat bij mij centraal en ik vind dan ook veel voldoening in het organiseren van een persoonlijke uitvaart. Een uitvaart die naadloos aansluit bij wie de overledene was. Toch sta ik als zelfstandig uitvaartverzorger niet overal alleen voor. ‘Samenwerken’ speelt in mijn dagelijks werk namelijk een belangrijke rol.
Kiezen voor een zelfstandig uitvaartverzorger betekent vaak meer persoonlijke aandacht. Ik ben immers niet gebonden aan strikte bedrijfsprotocollen. Daardoor ben ik flexibeler in de aanpak en kan ik beter inspelen op specifieke wensen van de nabestaanden. En – ook niet onbelangrijk – ieder contact is met mij persoonlijk. Er zijn dus geen tussenpersonen, waardoor de communicatie sneller en efficiënter verloopt. Om dat echter allemaal goed te laten verlopen, ben ik achter de schermen gaan samenwerken met diverse partijen.
Bij dat samenwerken kun je denken aan bijvoorbeeld mensen die de overledene verzorgen, partijen die zorgen voor het rouwvervoer, overeenkomsten met rouwcentra, bloemisten, drukkerijen en dragers.
Maar daarnaast zocht ik naar nóg een partij om mee te kunnen samenwerken. Als zelfstandig uitvaartverzorger kan ik immers maar op één plek tegelijk zijn. Daardoor zou mijn beschikbaarheid soms beperkter kunnen zijn. Hoe moest ik dat oplossen bij grote drukte, vakantie of ziekte?
Eigenlijk hoefde ik daar helemaal niet lang over na te denken. De aanleiding waarom ik uiteindelijk voor dit vak gekozen heb, is het overlijden van mijn moeder geweest. Vanwege een ongeluk, waarbij ik onder meer twee gebroken armen opliep, kon ik niet werken. Daardoor kon ik veel bij mijn moeder zijn. We hadden waardevolle gesprekken, onder andere over haar wensen omtrent haar uitvaart. Ze had me zelfs gevraagd dat – als de tijd daar was – allemaal voor haar te regelen. Dat heb ik toen met alle liefde gedaan.
Daarmee nam ik de uitvaartbegeleider – Han Rozema – veel werk uit handen. Hij was erg onder de indruk van de manier waarop ik dat deed. Hij vroeg me zelfs of het vak niet ook iets voor mij zou zijn. Als je me toen had verteld dat ik in de toekomst met hem zou gaan samenwerken, had ik dat beslist niet geloofd. Maar veel later – toen bleek dat de verpleging voor mij een afgesloten hoofdstuk was – begon het zaadje dat hij geplant had te ontkiemen.
Toen ik Han liet weten dat ik zou starten met de opleiding tot uitvaartverzorger, was hij blij om dat te horen. Ik kon bij hem aankloppen als ik vragen had en mocht zelfs een keer met hem meelopen. Gaandeweg ontstond bij mij het idee om met hem te gaan samenwerken. Han bleek zelfs al lang op zoek te zijn naar iemand op wie hij kon terugvallen bij een beperkte beschikbaarheid.
De samenwerking met Han bevalt heel goed. Natuurlijk zijn we verschillend – ieder mens is immers anders – maar het geeft een gerust gevoel dat iedereen die met Salve Cara contact opneemt, altijd geholpen kan worden. Dat ik weet dat er een betrouwbare partner is op wie ik kan terugvallen. Dát is de kracht van samenwerken.
Heeft u vragen of wilt u weten wat ik voor u kan betekenen? Schroom dan niet om contact op te nemen.